ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΣΤΟ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ 1 (νεανικό)

 

 

 

 

 

- Είναι η ινσουλίνη απαραίτητη στη θεραπεία των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1;

Για να κατανοήσουμε γιατί η ινσουλίνη είναι απαραίτητη στην αντιμετώπιση του σακχαρώδους

διαβήτη 1 πρέπει να γνωρίζουμε τι είναι η ινσουλίνη και πώς δρα στο σώμα μας.

Η ινσουλίνη είναι μία ορμόνη η οποία παράγεται από το πάγκρεας και ειδικότερα από μία ειδική ομάδα κυττάρων του παγκρέατος που ονομάζονται β-κύτταρα.

 

Όταν είμαστε νηστικοί υπάρχει μια μικρή - ΒΑΣΙΚΗ- έκκριση ινσουλίνης.

Κάθε φορά που τρώμε υδατάνθρακες (άρα εισέρχεται τροφή με σάκχαρο στο γαστρεντερικό σωλήνα) παράγεται ένα ειδικό σήμα που δίνει εντολή στο πάγκρεας για να εκκρίνει ινσουλίνη η οποία μπαίνει κατευθείαν στο αίμα. (Σημειώνουμε εδώ ότι τροφές με υδατάνθρακες είναι το ρύζι, οι πατάτες, τα μακαρόνια, το ψωμί, το παγωτό, η σοκολάτα, τα δημητριακά, το καλαμπόκι και πολλές άλλες. Το κρέας για παράδειγμα ΔΕΝ περιέχει υδατάνθρακες)

Μετά λοιπόν, τη λήψη υδατάνθρακα, μέσω του γαστρεντερικού σωλήνα και ειδικότερα του λεπτού εντέρου, απορροφάται το σάκχαρο και εισέρχεται στο αίμα- αγγεία μας άρα ανεβαίνουν τα επιπέδα της.

Ο σκοπός παραγωγής της ινσουλίνης είναι να μειώσει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα. 

 

-Γιατί τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα πρέπει να είναι χαμηλά;

Γιατί τα υψηλά επίπεδα σακχάρου καταστρέφουν σιγά σιγά και ύπουλα την εσωτερική επιφάνεια των αγγείων μας και τα χαλάνε. Με αυτό τον τρόπο γίνονται πιο στενά ή αλλοιωμένα ή και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να αποφραχθούν.

Επηρεάζονται από το υψηλό σάκχαρο και τα μικρά και τα μεγάλα αγγεία του σώματός μας.

Ιδιαίτερα ευπαθή μικρά αγγεία βρίσκονται στο μάτι μας και συγκεκριμένα στο βυθό αλλά και στο νεφρό μας.

Ιδιαίτερα ευπαθή μεγαλύτερα αγγεία είναι τα στεφανιαία αγγεία της καρδιάς και των κάτω άκρων. Όταν αποφραχθεί ένα μεγάλο αγγείο δεν μπορεί να μεταφέρει το αίμα άρα και το οξυγόνο και άλλα θρεπτικά συστατικά στο σημείο προορισμού του (πχ έμφραγμα μυοκαρδίου).

 

- Τι συμβαίνει λοιπόν σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και εμφανίζεται αυξημένο σάκχαρο;

Σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 το πάγκρεας ΣΤΑΜΑΤΑ να παραγει ινσουλίνη οπότε τα επίπεδα του σακχάρου ανεβαίνουν μετά το φαγητό και δεν μπορούν να πέσουν. Εάν αυτό παρατείνεται για πολλές μέρες -δηλαδή η υπεργλυκαιμία με την έλλειψη ινσουλίνης- υπάρχει ο κίνδυνος διαβητικής κετοξέωσης.

 

- Τι είναι η διαβητική κετοξέωση;

Είναι μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση η οποία χρήζει άμεσης ιατρικής αντιμετώπισης και νοσηλεία σε νοσοκομείο.

Μπορεί να εμφανισθεί με έμετους, αδυναμία, καταβολή μετά από μια περίοδο κάποιων ημερών με απώλεια βάρους παρά την αυξημένη λήψη τροφής.

 

- Ποιο είναι το ιδανικό σχήμα χορήγησης της ινσουλίνης σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη 1;

Είναι το εντατικοποιημένο σχήμα χορήγησης ινσουλίνης όπως έχει αποδειχθεί με πολλές μελέτες με βασικότερη τη μελέτη DCCT και τη συνέχειά της, τη μελέτη EDIC.

 

- Πώς χορηγείται η ινσουλίνη στο σώμα του ασθενή που έχει σακχαρώδη διαβήτη;

Η ινσουλίνη χορηγείται -στην παρούσα φάση- μόνο σε υποδόρια ή ενδομυική χορήγηση, ΔΗΛΑΔΗ όχι από το στόμα.

Ο λόγος χορήγησης της ινσουλίνης παρεντερικά είναι γιατί είναι πεπτίδιο το οποίο οποίο καταστρέφεται από τα πεπτικά ένζυμα  και δεν μπορεί να δράσει.

 

- Τι σημαίνει εντατικοποιημένο σχήμα ινσουλινοθεραπείας;

Αποτελείται:

α) από τη χορήγηση μιας ινσουλίνης μακράς (τουλάχιστον 24 ωρών) δράσεως η οποία "καλύπτει" την 24 ωρη ΒΑΣΙΚΗ έκκριση ινσουλίνης που αναφέρθηκε πιο πάνω.

β) από τη χορήγηση ινσουλίνης υπερταχείας δράσεως μαζί με τα φαγητό κάθε φορά που καταναλώνει ο ασθενής φαγητό, αλλά με μία χρονική απόσταση ασφαλείας μεταξύ των ενέσεων για να αποφευχθεί η υπογλυκαιμία.

Συνιστάται ένας διαβητικός ασθενής να έχει σχετικά σταθερά ωράρια γευματιδίων - γευμάτων ανά μέρα.

 

 

 

 

 

 

 

Στέλλα Καουρή

Ενδοκρινολόγος-Διαβητολόγος