Δρ Στέλλα Καουρή, MD, MSc
Ενδοκρινολόγος - Διαβητολόγος
MSc Εφαρμοσμένη Διαιτολογία - Διατροφή
ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΤΥΠΟΥ 2
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 2 (ή των ενηλίκων) είναι μία πάρα πολύ συχνή νόσος.
Υπολογίζεται ότι το 50% περίπου των Αμερικανών πάσχει από Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2 αλλά πολλοί από αυτούς παραμένουν αδιάγνωστοι. Στην Κύπρο, το ποσοστό αυτό δεν φαίνεται να διαφοροποιείται σημαντικά.
Συσχετίζεται άμεσα με την παχυσαρκία και το μεταβολικό σύνδρομο. Η κατανομή του λίπους στο σώμα είναι συνήθως κεντρικού τύπου, δηλαδή περισσότερο στην κοιλιακή χώρα και κορμό και λιγότερο στα κάτω άκρα.
Οι τιμές του σακχάρου στο αίμα είναι αυξημένες.
Συνήθως, κατά τη διάγνωση, το άτομο αναφέρει πολυδιψία και πολυουρία και κόπωση.
θεραπεία με δισκία ΧΔ
-Η αρχική θεραπεία για το σακχαρώδη διαβήτη 2 με δισκία από το στόμα συνήθως γίνεται με τη φαρμακευτική ουσία μετφορμίνη εφόσον δεν υπάρχουν αντενδείξεις (έλεγχος νεφρικής, ηπατικής και αναπνευστικής λειτουργίας).
Ακολουθούν (προστίθενται στη θεραπεία εφόσον δεν υπάρχει επαρκής ρύθμιση) και άλλα δισκία.
διατροφή - άσκηση και απώλεια βάρους
-Η θεραπεία για τον προδιαβήτη και το σακχαρώδη διαβήτη 2 περιλαμβάνει ΠΑΝΤΑ και απαραίτητα διατροφική παρέμβαση και αύξηση της καθημερινής φυσικής δραστηριότητας.
Η διατροφή για το σακχαρώδη διαβήτη πρέπει να περιλαμβάνει και υδατάνθρακες αλλά σε ελεγχόμενες ποσότητες και σε σωστή αναλογία στο σύνολο της ημερήσιας θερμιδικής πρόσληψης.
θεραπεία με ινσουλίνη
-Σύμφωνα με την αμερικάνικη διαβητολογική εταιρεία (ΑDA) η θεραπεία με ινσουλίνη έχει μπει στις αρχικές γραμμές αντιμετώπισης και ρύθμισης του σακχαρώδους διαβήτη 2 (υπό ενδείξεις και προϋποθέσεις) από το 2013 εφόσον στην πρωτοδιάγνωση οι τιμές του σακχάρου είναι ιδιαίτερα υψηλές (>300mg/dl).
Επιπρόσθετα η ινσουλίνη, η οποία παράγεται από το πάγκρεας (ένα μεικτό αδένα του σώματός μας, δηλαδή ενδοκρινή αλλά και εξωκρινή) με την πάροδο των ετών της νόσου αρχίζει να μην εκκρίνεται επαρκώς με αποτέλεσμα το άτομο να νιώθει κόπωση και μυική αδυναμία μαζί με τις παρατηρούμενα υψηλές τιμές σακχάρου μετά από έτη καλής ρύθμισης μόνο με αντιδιαβητικά δισκία.
μεταβολικό σύνδρομο
ινσουλινοαντίσταση
Οι ασθενείς με σπλαχνική παχυσαρκία και αντίσταση στην ινσουλίνη συχνά παρουσιάζουν ένα σύνολο από διαταραχές το οποίο κοινώς αποκαλείται το μεταβολικό σύνδρομο. Τα υψηλά επίπεδα ινσουλίνης συχνά υπάρχουν ακόμα και αρκετά έτη πριν εμφανιστεί υψηλό σάκχαρο στο αίμα που αρχικά εμπίπτει στον προδιαβήτη και στη συνέχεια επιδεινώνεται σε διαβήτη τύπου 2. Οι υψηλές τιμές ινσουλίνης δεν επιτρέπουν στο σώμα να μεταβολίσει σωστά το σάκχαρο και οδηγεί συνεχώς σε άμεση συσσώρευση περαιτέρω λίπους στο σώμα (αναβολική ορμόνη). Μετά από κάποια έτη οι μεγάλες ποσότητες ινσουλίνης ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ πλέον να ρυθμίσουν το σάκχαρο και εμφανίζεται υπεργλυκαιμία. Η υπεργλυκαιμία (αυξημένο σάκχαρο) σε αυτούς τους ασθενείς συχνά μπορεί να συνδυάζεται με δυσλιπιδαιμία (δηλαδή είτε αυξημένες τιμές χοληστερόλης είτε αυξημένες τιμές λιπιδιών είτε ακόμα χαμηλές τιμές HDL), σύνδρομο υπνικής άπνοιας, υπέρταση, αυξημένο ουρικό στο αίμα οι οποίες μαζί οδηγούν σε καρδιαγγειακές επιπλοκές όπως είναι η στεφανιαία νόσος (έμφραγμα μυοκαρδίου) αλλά και ίσως εγκεφαλικό επεισόδιο.