Οι παθήσεις θυρεοειδούς στην εγκυμοσύνη

Οι διαταραχές του θυρεοειδούς είναι η δεύτερη συχνότερη ομάδα ενδοκρινολογικών διαταραχών που παρατηρούνται κατά την εγκυμοσύνη. Αληθής υποθυρεοειδισμός εκτιμάται ότι θα συμβεί στο 0,3-0,5% των κυήσεων. Υποκλινικός υποθυρεοειδισμό φαίνεται να συμβαίνει σε 2-3%, και ο υπερθυρεοειδισμός είναι παρόντας στο 0,1-0,4%.

Η Αυτοάνοση δυσλειτουργία του θυρεοειδούς παραμένει η πιο κοινή αιτία του υπερθυρεοειδισμού και υποθυρεοειδισμού και στις έγκυους. Η νόσος του Graves αφορά σε περισσότερο από 85% όλων των περιπτώσεων του υπερθυρεοειδισμού, ενώ η θυρεοειδίτιδα Hashimoto είναι η πιο κοινή αιτία του υποθυρεοειδισμού.

Θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό (PPT) φέρεται να επηρεάζει το 4-10% των γυναικών. Η ΡΡΤ είναι μια αυτοάνοση νόσος του θυρεοειδούς που συμβαίνει κατά τη διάρκεια του πρώτου χρόνου μετά τον τοκετό. Οι γυναίκες με PPT παρουσιάζουν παροδική θυρεοτοξίκωση με υποθυρεοειδισμό, ή παροδική θυρεοτοξίκωση που ακολουθούνται από υποθυρεοειδισμό. Η διάγνωση της μπορεί να διαφύγει, άρα είναι σημαντικό η γυναίκα να ελέγχεται τον πρώτο χρόνο μετά τον τοκετό γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να αναπτύξει μόνιμο υποθυρεοειδισμό.

Οι γυναίκες με προηγούμενο ιστορικό θεραπείας νόσου του Graves ή θυρεοτοξική φάση στην αρχή της κύησης διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης (Graves) υπερθυρεοειδισμού μετά τον τοκετό.

Είναι ενδιαφέρον ότι τα συμπτώματα των αυτοάνοσων νοσημάτων του θυρεοειδούς τείνουν να βελτιώνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Εντούτοις μια έξαρση μετά τον τοκετό δεν είναι ασυνήθιστη και ίσως παρουσιάζεται εξαιτίας μιας αλλαγής που συμβαίνει στο μητρικό ανοσοποιητικό σύστημα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η βελτίωση σε αυτοάνοσα νοσήματα του θυρεοειδούς πιστεύεται ότι οφείλεται στην αλλαγμένη ανοσολογική κατάσταση κατά την εγκυμοσύνη.